Een extra taak opnemen op het werk terwijl je eigenlijk al overladen bent, je eigen gevoelens onderdrukken om anderen niet te last te zijn, jezelf verder duwen ten koste van je eigen gezondheid.
Het verstand is enorm goed in het verzinnen van redenen waarom je op dit moment niet aan zelfzorg kan doen.
En na het afwerken van je huidige to-do-lijst, verschijnt er weer een gloednieuwe to-do-lijst in je verstand. En zo kan je jaren door blijven draven zonder een echte adempauze. Vaak is de enige echte adempauze mogelijk wanneer we ons 1000km verwijderd hebben van onze to-do-lijsten in een strandstoel. Waar we 1-2 weken bekomen om weer een jaar verder te sprinten achter de taken die we onszelf opdragen...
Dit is jammer. En dit kan anders.
Zelf-mededogen is jezelf met zachtaardigheid benaderen, dezelfde zachtaardigheid die je zou geven aan een goede vriend.
En hiervoor is de vaardigheid om afstand te nemen van je eigen verstand/gedachten broodnodig. Want als je je eigen gedachten zo serieus blijft nemen, dan ga je jezelf geen adempauze gunnen.
Neem een eerste stap naar zelfzorg, een leven waarin je idealiter altijd kan ademen, leer mindfulness via yoga of ACT.